прыпу́дрываць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпу́дрываю прыпу́дрываем
2-я ас. прыпу́дрываеш прыпу́дрываеце
3-я ас. прыпу́дрывае прыпу́дрываюць
Прошлы час
м. прыпу́дрываў прыпу́дрывалі
ж. прыпу́дрывала
н. прыпу́дрывала
Загадны лад
2-я ас. прыпу́дрывай прыпу́дрывайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпу́дрываючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпу́дрываць несов. припу́дривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпу́дрываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпудрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпу́дрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (разм.).

Крыху, злёгку напудрыць.

П. лоб.

|| незак. прыпу́дрываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припу́дривать несов. прыпу́дрываць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпу́дрывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпудрыцца.

2. Зал. да прыпудрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)