прыпу́драны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпу́драны прыпу́драная прыпу́дранае прыпу́драныя
Р. прыпу́дранага прыпу́дранай
прыпу́дранае		 прыпу́дранага прыпу́драных
Д. прыпу́дранаму прыпу́дранай прыпу́дранаму прыпу́драным
В. прыпу́драны (неадуш.)
прыпу́дранага (адуш.)		 прыпу́драную прыпу́дранае прыпу́драныя (неадуш.)
прыпу́драных (адуш.)
Т. прыпу́драным прыпу́дранай
прыпу́дранаю		 прыпу́драным прыпу́дранымі
М. прыпу́драным прыпу́дранай прыпу́драным прыпу́драных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпу́драны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпу́драны прыпу́драная прыпу́дранае прыпу́драныя
Р. прыпу́дранага прыпу́дранай
прыпу́дранае		 прыпу́дранага прыпу́драных
Д. прыпу́дранаму прыпу́дранай прыпу́дранаму прыпу́драным
В. прыпу́драны (неадуш.)
прыпу́дранага (адуш.)		 прыпу́драную прыпу́дранае прыпу́драныя (неадуш.)
прыпу́драных (адуш.)
Т. прыпу́драным прыпу́дранай
прыпу́дранаю		 прыпу́драным прыпу́дранымі
М. прыпу́драным прыпу́дранай прыпу́драным прыпу́драных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпу́драны припу́дренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпу́драны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпу́драны прыпу́драная прыпу́дранае прыпу́драныя
Р. прыпу́дранага прыпу́дранай
прыпу́дранае		 прыпу́дранага прыпу́драных
Д. прыпу́дранаму прыпу́дранай прыпу́дранаму прыпу́драным
В. прыпу́драны (неадуш.)
прыпу́дранага (адуш.)		 прыпу́драную прыпу́дранае прыпу́драныя (неадуш.)
прыпу́драных (адуш.)
Т. прыпу́драным прыпу́дранай
прыпу́дранаю		 прыпу́драным прыпу́дранымі
М. прыпу́драным прыпу́дранай прыпу́драным прыпу́драных

Кароткая форма: прыпу́драна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпу́драны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыпудрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

припу́дренный прыпу́драны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)