прыпрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпрэ́ю прыпрэ́ем
2-я ас. прыпрэ́еш прыпрэ́еце
3-я ас. прыпрэ́е прыпрэ́юць
Прошлы час
м. прыпрэ́ў прыпрэ́лі
ж. прыпрэ́ла
н. прыпрэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпрэ́ць сов. подопре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпрэ́ць, ‑прэе; зак.

Трохі сапрэць. Мука прыпрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)