прыпра́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпра́ўлены |
прыпра́ўленая |
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленыя |
| Р. |
прыпра́ўленага |
прыпра́ўленай
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленага |
прыпра́ўленых |
| Д. |
прыпра́ўленаму |
прыпра́ўленай |
прыпра́ўленаму |
прыпра́ўленым |
| В. |
прыпра́ўлены (неадуш.)
прыпра́ўленага (адуш.) |
прыпра́ўленую |
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленыя (неадуш.)
прыпра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленай
прыпра́ўленаю |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленымі |
| М. |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленай |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпра́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпра́ўлены |
прыпра́ўленая |
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленыя |
| Р. |
прыпра́ўленага |
прыпра́ўленай
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленага |
прыпра́ўленых |
| Д. |
прыпра́ўленаму |
прыпра́ўленай |
прыпра́ўленаму |
прыпра́ўленым |
| В. |
прыпра́ўлены (неадуш.)
прыпра́ўленага (адуш.) |
прыпра́ўленую |
прыпра́ўленае |
прыпра́ўленыя (неадуш.)
прыпра́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленай
прыпра́ўленаю |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленымі |
| М. |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленай |
прыпра́ўленым |
прыпра́ўленых |
Кароткая форма: прыпра́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпра́ўлены
1. кул. припра́вленный, запра́вленный; сдо́бренный;
2. перен. припра́вленный;
3. полигр. припра́вленный;
4. приде́ланный, прила́женный;
1-4 см. прыпра́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпра́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыправіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нішчы́мны, -ая, -ае.
1. Не прыпраўлены скаромным, без скаромнага; посны.
Нішчымная капуста.
2. Без нічога, без якіх-н. дабавак; пусты.
Есці н. хлеб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
припра́вленный в разн. знач. прыпра́ўлены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сдо́бренный
1. запра́ўлены, прыпра́ўлены, закра́шаны; забе́лены; засква́раны; зато́ўчаны; падкало́чаны;
2. прыпра́ўлены; см. сдо́брить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дражджава́ны, ‑ая, ‑ае.
Прыпраўлены кармавымі дражджамі. Дражджаваныя кармы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уснащённый
1. асна́шчаны; абсталява́ны;
2. прыпра́ўлены; аздо́блены; см. уснасти́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́галадацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Захацець есці, прагаладацца. [Хлопцы] так выгаладаліся, што як бач апаражнілі міску салодкай кашы і да крошкі з’елі духмяны, прыпраўлены кменам хлеб. Корзун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)