прыпрага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпрага́юся |
прыпрага́емся |
| 2-я ас. |
прыпрага́ешся |
прыпрага́ецеся |
| 3-я ас. |
прыпрага́ецца |
прыпрага́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыпрага́ўся |
прыпрага́ліся |
| ж. |
прыпрага́лася |
| н. |
прыпрага́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыпрага́йся |
прыпрага́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прыпрага́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпрага́цца несов., возвр., страд. припряга́ться; см. прыпрэ́гчыся, прыпрага́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпрага́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да прыпрагаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
припряга́ться страд. прыпрага́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпряга́ться возвр., страд. падпрага́цца, прыпрага́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)