прыпло́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпло́дны прыпло́дная прыпло́днае прыпло́дныя
Р. прыпло́днага прыпло́днай
прыпло́днае		 прыпло́днага прыпло́дных
Д. прыпло́днаму прыпло́днай прыпло́днаму прыпло́дным
В. прыпло́дны (неадуш.)
прыпло́днага (адуш.)		 прыпло́дную прыпло́днае прыпло́дныя (неадуш.)
прыпло́дных (адуш.)
Т. прыпло́дным прыпло́днай
прыпло́днаю		 прыпло́дным прыпло́днымі
М. прыпло́дным прыпло́днай прыпло́дным прыпло́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпло́дны припло́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпло́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае прыплод, які дае прыплод. Прыплодная самка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпло́д, -у, М -дзе, м.

Патомства ў жывёл.

Штогодні п. авечак.

|| прым. прыпло́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

припло́дный прыпло́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)