прыпле́цены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпле́цены |
прыпле́ценая |
прыпле́ценае |
прыпле́ценыя |
| Р. |
прыпле́ценага |
прыпле́ценай прыпле́ценае |
прыпле́ценага |
прыпле́ценых |
| Д. |
прыпле́ценаму |
прыпле́ценай |
прыпле́ценаму |
прыпле́ценым |
| В. |
прыпле́цены (неадуш.) прыпле́ценага (адуш.) |
прыпле́ценую |
прыпле́ценае |
прыпле́ценыя (неадуш.) прыпле́ценых (адуш.) |
| Т. |
прыпле́ценым |
прыпле́ценай прыпле́ценаю |
прыпле́ценым |
прыпле́ценымі |
| М. |
прыпле́ценым |
прыпле́ценай |
прыпле́ценым |
прыпле́ценых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпле́цены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпле́цены |
прыпле́ценая |
прыпле́ценае |
прыпле́ценыя |
| Р. |
прыпле́ценага |
прыпле́ценай прыпле́ценае |
прыпле́ценага |
прыпле́ценых |
| Д. |
прыпле́ценаму |
прыпле́ценай |
прыпле́ценаму |
прыпле́ценым |
| В. |
прыпле́цены (неадуш.) прыпле́ценага (адуш.) |
прыпле́ценую |
прыпле́ценае |
прыпле́ценыя (неадуш.) прыпле́ценых (адуш.) |
| Т. |
прыпле́ценым |
прыпле́ценай прыпле́ценаю |
прыпле́ценым |
прыпле́ценымі |
| М. |
прыпле́ценым |
прыпле́ценай |
прыпле́ценым |
прыпле́ценых |
Кароткая форма: прыпле́цена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпле́цены
1. приплетённый, подплетённый;
2. перен. приплетённый; присочинённый;
3. перен., разг. впу́танный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпле́цены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыплесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приплетённый прыпле́цены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)