прыплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Заплаціць у дадатак, звыш якой-н. платы.

П. семдзесят рублёў.

|| незак. прыпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж. і прыпла́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыплаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыплачу́ прыпла́цім
2-я ас. прыпла́ціш прыпла́ціце
3-я ас. прыпла́ціць прыпла́цяць
Прошлы час
м. прыплаці́ў прыплаці́лі
ж. прыплаці́ла
н. прыплаці́ла
Загадны лад
2-я ас. прыплаці́ прыплаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыплаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыплаці́ць сов. приплати́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыплаці́ць, ‑плачу, ‑плаціш, ‑плаціць; зак., што.

Заплаціць у дадатак, звыш якой‑н. платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приплати́ть сов. прыплаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

1. гл. прыплаціць.

2. Прыплачаная сума.

Вялікая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыплачваць — прыплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыплачваць — прыплаціць.

2. Тое, што прыплачана. Вялікая прыплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)