прыпаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпаўза́ю прыпаўза́ем
2-я ас. прыпаўза́еш прыпаўза́еце
3-я ас. прыпаўза́е прыпаўза́юць
Прошлы час
м. прыпаўза́ў прыпаўза́лі
ж. прыпаўза́ла
н. прыпаўза́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпаўза́й прыпаўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпаўза́ць несов.

1. приполза́ть, припа́лзывать;

2. перен., разг., ирон. прита́скиваться, приплета́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; прыпо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак.

Дабрацца куды-н. паўзком.

П. да хаты.

|| незак. прыпаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приполза́ть несов. прыпаўза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпо́ўзваць несов., см. прыпаўза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

припа́лзывать несов. прыпаўза́ць, прыпо́ўзваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)