прыпая́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыпая́ецца прыпая́юцца
Прошлы час
м. прыпая́ўся прыпая́ліся
ж. прыпая́лася
н. прыпая́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпая́цца сов. припая́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпая́цца, ‑яецца; зак.

Прымацавацца, прырабіцца да чаго‑н. паяннем. Драціна добра прыпаялася. □ Чаму не выскакваюць з танка? Немцаў паблізу няма. Можа, яшчэ ўдасца выратавацца. Хіба толькі ўсе яны [танкісты] смяртэльна паранены? Ці ад гарачыні прыпаяліся люкі? Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

припая́ться прыпая́цца, прылітава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылітава́цца сов., уст., см. прыпая́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылітава́цца, ‑туецца; зак.

Тое, што і прыпаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыпаяцца.

2. Зал. да прыпайваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)