прыпаце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпаце́ю |
прыпаце́ем |
| 2-я ас. |
прыпаце́еш |
прыпаце́еце |
| 3-я ас. |
прыпаце́е |
прыпаце́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыпаце́ў |
прыпаце́лі |
| ж. |
прыпаце́ла |
| н. |
прыпаце́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыпаце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпаце́ць сов. припоте́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Трохі спацець, запацець. Шыбы прыпацелі. Прыпацець ад бегу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
припоте́ть сов., прост. прыпаце́ць, спаце́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)