прыпа́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпа́раны |
прыпа́раная |
прыпа́ранае |
прыпа́раныя |
| Р. |
прыпа́ранага |
прыпа́ранай прыпа́ранае |
прыпа́ранага |
прыпа́раных |
| Д. |
прыпа́ранаму |
прыпа́ранай |
прыпа́ранаму |
прыпа́раным |
| В. |
прыпа́раны (неадуш.) прыпа́ранага (адуш.) |
прыпа́раную |
прыпа́ранае |
прыпа́раныя (неадуш.) прыпа́раных (адуш.) |
| Т. |
прыпа́раным |
прыпа́ранай прыпа́ранаю |
прыпа́раным |
прыпа́ранымі |
| М. |
прыпа́раным |
прыпа́ранай |
прыпа́раным |
прыпа́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпа́раны |
прыпа́раная |
прыпа́ранае |
прыпа́раныя |
| Р. |
прыпа́ранага |
прыпа́ранай прыпа́ранае |
прыпа́ранага |
прыпа́раных |
| Д. |
прыпа́ранаму |
прыпа́ранай |
прыпа́ранаму |
прыпа́раным |
| В. |
прыпа́раны (неадуш.) прыпа́ранага (адуш.) |
прыпа́раную |
прыпа́ранае |
прыпа́раныя (неадуш.) прыпа́раных (адуш.) |
| Т. |
прыпа́раным |
прыпа́ранай прыпа́ранаю |
прыпа́раным |
прыпа́ранымі |
| М. |
прыпа́раным |
прыпа́ранай |
прыпа́раным |
прыпа́раных |
Кароткая форма: прыпа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпа́раны разг. припа́ренный; см. прыпа́рыць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)