Verbum

анлайнавы слоўнік

прыніжа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыніжа́ць несов.

1. принижа́ть, унижа́ть;

2. (уменьшать) принижа́ть, умаля́ть;

1, 2 см. прыні́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыніжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прынізіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыні́зіць, -іжу, -ізіш, -ізіць; -іжаны; зак., каго-што.

1. Паставіць у зневажальнае становішча.

2. Зменшыць значэнне каго-, чаго-н.

П. чый-н. аўтарытэт.

|| незак. прыніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыніжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

принижа́ть несов. прыніжа́ць, уніжа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унижа́ть несов. прыніжа́ць; зневажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уничижа́ть несов., уст. прыніжа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыскрэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (што).

Падарваць (падрываць) давер’е да каго-, чаго-н., прынізіць (прыніжаць) чый-н. аўтарытэт.

|| наз. дыскрэдыта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыніжа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прынізіцца.

2. Зал. да прыніжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абніжа́ць

‘паніжаць, зніжаць што-небудзь, прыніжаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)