прымята́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымята́ю |
прымята́ем |
| 2-я ас. |
прымята́еш |
прымята́еце |
| 3-я ас. |
прымята́е |
прымята́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прымята́ў |
прымята́лі |
| ж. |
прымята́ла |
| н. |
прымята́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымята́й |
прымята́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымята́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прымята́ць несов. примета́ть; см. прыме́сці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прынесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымята́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да прымятаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
примета́тьI несов. прымята́ць; см. примести́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыме́таць несов., разг., см. прымята́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыме́тваць несов., разг., см. прымята́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымята́цца несов., страд. примета́ться; см. прымята́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыме́тваць
‘прымятаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыме́тваю |
прыме́тваем |
| 2-я ас. |
прыме́тваеш |
прыме́тваеце |
| 3-я ас. |
прыме́твае |
прыме́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыме́тваў |
прыме́твалі |
| ж. |
прыме́твала |
| н. |
прыме́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыме́твай |
прыме́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыме́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)