прымо́шчвацца гл. прымасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымо́шчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прымо́шчваюся прымо́шчваемся
2-я ас. прымо́шчваешся прымо́шчваецеся
3-я ас. прымо́шчваецца прымо́шчваюцца
Прошлы час
м. прымо́шчваўся прымо́шчваліся
ж. прымо́шчвалася
н. прымо́шчвалася
Загадны лад
2-я ас. прымо́шчвайся прымо́шчвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прымо́шчваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымо́шчвацца несов., возвр., страд., разг. прима́щиваться; см. прымо́шчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымо́шчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прымасціцца.

2. Зал. да прымошчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымасці́цца, -машчу́ся, -мо́сцішся, -мо́сціцца; зак. (разм.).

Размясціцца, уладкавацца (у нязручным месцы).

П. на краі лавы.

|| незак. прымо́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прима́щиваться возвр., страд. прымо́шчвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымошчваць — прымасціць і прымошчвацца — прымасціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присна́щиваться прост.

1. (пристраиваться, помещаться) прымо́шчвацца;

2. (присоединяться) далуча́цца, прыстава́ць; см. приснасти́ться;

3. страд. прысна́шчвацца; прыла́джвацца; прымо́шчвацца; см. присна́щивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мастаколіцца ’масціцца’ (шчуч., дзятл., маст., Сл. ПЗБ), ’прымошчвацца, прылучацца’ (слонім., Сцяшк. Сл.), мастаколіць ’рабіць паволі, няжвава’ (віц., Мікуц.). Складанае слова. Да мост і кол (гл.). Першапачаткова азначала ’рабіць памост на слупах (на калах), напрыклад, пры паляванні’; пазней атрымала адценне экспрэсіі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мадыгава́цца ’вырабляць, крыўляцца’ (Шат.), ’важнічаць’, ’убірацца, прыгожа апранацца’ (дзятл., лях., пух., Сл. ПЗБ), ’прыладжвацца, прымошчвацца’ (дзярж., Нар. сл.), стаўб. мадыгава́ць, мадыголіць ’прыладжваць, падганяць адзенне’ (Жыв. сл.). Відаць, ад ⁺мадыга (аб суфіксе ‑ы́га гл. Сцяцко (Афікс. наз., 182) < модны, параўн, рус. перм. модя́га ’франт, фарсун’. Пасля адбылося збліжэнне з лексемай мадырава́цца 1 (гл.) паводле аднолькавай семантыкі і блізкага фанетычнага гучання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)