прымно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Яшчэ больш павялічыць, памножыць.

П. грамадскае багацце.

|| незак. прымнажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прымнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымно́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прымно́жу прымно́жым
2-я ас. прымно́жыш прымно́жыце
3-я ас. прымно́жыць прымно́жаць
Прошлы час
м. прымно́жыў прымно́жылі
ж. прымно́жыла
н. прымно́жыла
Загадны лад
2-я ас. прымно́ж прымно́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прымно́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымно́жыць сов. приумно́жить, умно́жить; накопи́ть, принакопи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Яшчэ больш павялічыць колькасць чаго‑н.; памножыць. Прымножыць грамадскае багацце. □ Зложым з табой казкі, Песні з табой зложым, Радасці і шчасця Краіне прымножым. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преумно́жить сов. прымно́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымнажа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымно́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прымножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приумно́жить сов. прымно́жыць; (увеличить) павялі́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыспо́рыць ’прымножыць, павялічыць, стаць больш’, ’зрабіць спорным, спарнейшым; паскорыць’ (ТСБМ, Ласт., ТС), прыспор ’тое, што назапашана’; ’прырост’; ’працэнт’ (Ласт.), прыспара́ць ’падаспець у адзін час’ (навагр., Сл. ПЗБ). Рус. смал. приспо́рить ’дастаць, здабыць’, укр. приспори́ти ’прымножыць’, польск. przysporzyć ’тс’. Да спор (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

принакопи́ть сов., разг. падсабра́ць; прызапа́сіць; (приобретая, увеличить) прымно́жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)