прыме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Надзець (адзенне, абутак) для вызначэння адпаведнасці мерцы, прыгоднасці па памеры.

П. сукенку.

|| незак. прыме́рваць, -аю, -аеш, -ае і прымяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыме́рка, -і, ДМ -рцы, ж. і прыме́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыме́раць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыме́раю прыме́раем
2-я ас. прыме́раеш прыме́раеце
3-я ас. прыме́рае прыме́раюць
Прошлы час
м. прыме́раў прыме́ралі
ж. прыме́рала
н. прыме́рала
Загадны лад
2-я ас. прыме́рай прыме́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыме́раўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыме́раць сов. приме́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.

Надзець, прыкласці для вызначэння адпаведнасці (па памеру, колеру і пад.). Прымераць боты. Прымераць сукенку. □ — Ніякі дурань не дагадаўся б падняць на дуб вала, каб там прымераць, ці выйдзе з дуба ярмо. Чарнышэвіч. [Платон] прысеў прымераць цвікі — ці добра яны будуць. Ракітны. // Рашыць, прыкінуць. Мы з жонкай даўно прымералі: будзе хлопец — значыць, Якуб, а калі дзяўчына — назавём іменем вашай маці. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяра́ць гл. прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приме́рить сов. прыме́раць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымерваць — прымераць і прымервацца — прымерацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)