прыме́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыме́жны прыме́жная прыме́жнае прыме́жныя
Р. прыме́жнага прыме́жнай
прыме́жнае		 прыме́жнага прыме́жных
Д. прыме́жнаму прыме́жнай прыме́жнаму прыме́жным
В. прыме́жны (неадуш.)
прыме́жнага (адуш.)		 прыме́жную прыме́жнае прыме́жныя (неадуш.)
прыме́жных (адуш.)
Т. прыме́жным прыме́жнай
прыме́жнаю		 прыме́жным прыме́жнымі
М. прыме́жным прыме́жнай прыме́жным прыме́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыме́жны приграни́чный;

~ная паласа́ — приграни́чная полоса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыме́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля мяжы. Прымежная вёска. □ [Гарадок] круглыя суткі ў любую пару года жыве напружана-баявым жыццём, і кожны кавалачак прымежнай зямлі — .. знаходзіцца пад няспынным наглядам. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приграни́чный прыме́жны, прыграні́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прирубе́жный прыме́жны, прырубе́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абла́ва, ‑ы, ж.

Паляванне, пры якім месца, дзе знаходзіцца зверына, акружаецца, ачэпліваецца паляўнічымі і загоншчыкамі. Аблава на ваўкоў. □ Ляснік хутка выйшаў з пакояў, а пан стаў меркаваць, як бы акружыць лес і зрабіць аблаву. Чарот. // Акружэнне якога‑н. месца з мэтай злавіць каго‑н. Акружылі мы прымежны гай, Пачалі на ворагаў аблаву. Панчанка. У часе блакады ў горадзе таксама былі праведзены масавыя аблавы і арышты. Няхай. // Пра асоб, якія робяць аблаву. Даўно аблавай прачасаць пара Аколіцы бароў, глухую гаць. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)