прыма́цкі гл. прымак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыма́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыма́цкі прыма́цкая прыма́цкае прыма́цкія
Р. прыма́цкага прыма́цкай
прыма́цкае		 прыма́цкага прыма́цкіх
Д. прыма́цкаму прыма́цкай прыма́цкаму прыма́цкім
В. прыма́цкі (неадуш.)
прыма́цкага (адуш.)		 прыма́цкую прыма́цкае прыма́цкія (неадуш.)
прыма́цкіх (адуш.)
Т. прыма́цкім прыма́цкай
прыма́цкаю		 прыма́цкім прыма́цкімі
М. прыма́цкім прыма́цкай прыма́цкім прыма́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыма́цкі сво́йственный примаку́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыма́цкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прымачы. Жаніўся — хлеб горкі прымацкі, Ссівеў, а свайго і не еў. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

велаго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Спаборніцтва па веласіпеднаму спорту. Была нядзеля, і Антон Прымацкі паехаў за горад, каб пабачыць, як будуць праходзіць велагонкі. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́сцеў, ‑ева.

Які мае адносіны да цесця, які належыць цесцю. Цесцеў дом. Цесцева гаспадарка. □ Цесцева гаворка паддала .. [Няміру] ўпартасці. Чорны. Знайсці даўно ён мог прытулак, Дзе стрэнуць, быццам жаніха. Але прымацкі ложак мулак, Не грэе цесцева страха. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)