прымару́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымару́джуся |
прымару́дзімся |
| 2-я ас. |
прымару́дзішся |
прымару́дзіцеся |
| 3-я ас. |
прымару́дзіцца |
прымару́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прымару́дзіўся |
прымару́дзіліся |
| ж. |
прымару́дзілася |
| н. |
прымару́дзілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прымару́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прымару́дзіцца сов. (в некоторой степени, слегка) задержа́ться, заме́шкаться, закопа́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прымару́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Разм. Затрымацца крыху, замарудзіцца. — Прымарудзіўся дзе-небудзь на хвіліну — адстаў на год. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)