прымадзе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымадзе́ю |
прымадзе́ем |
| 2-я ас. |
прымадзе́еш |
прымадзе́еце |
| 3-я ас. |
прымадзе́е |
прымадзе́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прымадзе́ў |
прымадзе́лі |
| ж. |
прымадзе́ла |
| н. |
прымадзе́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прымадзе́й |
прымадзе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прымадзе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Прымадзе́ць ’прытаміцца’ (Байк. і Некр.). Да мадзе́ць ’жыць у цяжкіх умовах, гараваць; марнець; бязмэтна існаваць’ (гл.), якое ўзыходзіць да прасл. дыял. *mъděti, параўн. рускія дыялектныя формы, якія захоўваюць спрадвечную семантыку: паўн.-дзвін. промоди́ть ’зрабіць кіслым, тухлым, прагнілым’, тул. промоде́ть ’чэзнуць, марнець на працягу пэўнага часу’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)