прыліза́ць, -іжу́, -іжаш, -іжа; -іжы́; -ізаны; зак., каго-што.
1. Прыгладзіць языком.
Сабака прылізаў поўсць.
2. перан. Надта гладка прычасаць, прыгладзіць.
|| незак. прылі́зваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыліза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыліжу́ |
прылі́жам |
| 2-я ас. |
прылі́жаш |
прылі́жаце |
| 3-я ас. |
прылі́жа |
прылі́жуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыліза́ў |
прыліза́лі |
| ж. |
прыліза́ла |
| н. |
прыліза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыліжы́ |
прыліжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыліза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыліза́ць сов., в разн. знач. прилиза́ть;
ко́шка ~за́ла шэрсць — ко́шка прилиза́ла шерсть;
п. валасы́ — прилиза́ть во́лосы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., каго-што.
1. Прыгладзіць языком. Кошка прылізала шэрсць.
2. Разм. Занадта старанна прыгладзіць (валасы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прилиза́ть сов., прям., перен. прыліза́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прылі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прылізаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прылі́заны в разн. знач. прили́занный; см. прыліза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прылі́зваць несов., в разн. знач. прили́зывать; см. прыліза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прылі́заны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прылізаць.
2. у знач. прым. Разм. Гладка зачасаны (пра валасы). Высокі, з прылізанымі светлымі валасамі і рабым тварам чалавек павярнуўся, узмахнуў капелюшом. Гамолка. [Кібрык] сам, здавалася, ні на хвіліну не забываў аб .. [сваёй прыгажосці], бясконца прыгладжваў і без таго прылізаныя каштанавыя валасы. Шыцік. // перан. Які мае празмерна акуратны выгляд. Арэшкін, мабыць, знарок штодзень праходзіў міма школы чысценькі, прылізаны, абпырсканы моцнымі духамі. Шамякін. Максім нават пашкадаваў, што не даў гэтаму прылізанаму пану добрай аплявухі. Машара. // перан. Прыгладжаны (пра літаратурныя творы, карціны і пад.). Падручнік не павінен быць прыгладжаны, прылізаны. Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)