прылыга́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылыга́ны |
прылыга́ная |
прылыга́нае |
прылыга́ныя |
| Р. |
прылыга́нага |
прылыга́най прылыга́нае |
прылыга́нага |
прылыга́ных |
| Д. |
прылыга́наму |
прылыга́най |
прылыга́наму |
прылыга́ным |
| В. |
прылыга́ны (неадуш.) прылыга́нага (адуш.) |
прылыга́ную |
прылыга́нае |
прылыга́ныя (неадуш.) прылыга́ных (адуш.) |
| Т. |
прылыга́ным |
прылыга́най прылыга́наю |
прылыга́ным |
прылыга́нымі |
| М. |
прылыга́ным |
прылыга́най |
прылыга́ным |
прылыга́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прылыга́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прылыга́ны |
прылыга́ная |
прылыга́нае |
прылыга́ныя |
| Р. |
прылыга́нага |
прылыга́най прылыга́нае |
прылыга́нага |
прылыга́ных |
| Д. |
прылыга́наму |
прылыга́най |
прылыга́наму |
прылыга́ным |
| В. |
прылыга́ны (неадуш.) прылыга́нага (адуш.) |
прылыга́ную |
прылыга́нае |
прылыга́ныя (неадуш.) прылыга́ных (адуш.) |
| Т. |
прылыга́ным |
прылыга́най прылыга́наю |
прылыга́ным |
прылыга́нымі |
| М. |
прылыга́ным |
прылыга́най |
прылыга́ным |
прылыга́ных |
Кароткая форма: прылыга́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прылыга́ны обл.
1. прини́занный;
2. привя́занный;
1, 2 см. прылыга́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)