прыла́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыла́таю прыла́таем
2-я ас. прыла́таеш прыла́таеце
3-я ас. прыла́тае прыла́таюць
Прошлы час
м. прыла́таў прыла́талі
ж. прыла́тала
н. прыла́тала
Загадны лад
2-я ас. прыла́тай прыла́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыла́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыла́таць сов., разг. заплата́ть, залата́ть;

п. на ско́рую руку́ — заплата́ть (залата́ть) на ско́рую ру́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыла́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Прышыць лату; залатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прылатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́піць сов., разг., см. прыла́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыла́таны разг. запла́танный, зала́танный; см. прыла́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)