прыладня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыладня́юся |
прыладня́емся |
| 2-я ас. |
прыладня́ешся |
прыладня́ецеся |
| 3-я ас. |
прыладня́ецца |
прыладня́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыладня́ўся |
прыладня́ліся |
| ж. |
прыладня́лася |
| н. |
прыладня́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыладня́йся |
прыладня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прыладня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Прыладня́цца ’прыстасоўвацца’ (жлоб., Нар. словатв.). Верагодна, як і ладна́ць ’рыхтаваць’ (гл.), з укр. приладна́тися ’прыладзіцца’, приладна́ти ’прыладзіць’. Аб гэтым жа сведчыць арэал рус. дыял.: кур. приладня́ться ’падладжвацца, падлізвацца да некага’, бранск., арл. приладня́ть ’прыладзіць, прымацаваць што-небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)