прыкі́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкі́дваю прыкі́дваем
2-я ас. прыкі́дваеш прыкі́дваеце
3-я ас. прыкі́двае прыкі́дваюць
Прошлы час
м. прыкі́дваў прыкі́двалі
ж. прыкі́двала
н. прыкі́двала
Загадны лад
2-я ас. прыкі́двай прыкі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкі́дваць несов.

1. (слегка засыпать, забрасывать) прикрыва́ть, прибра́сывать;

2. (бросая, класть вплотную к какому-л. предмету) прики́дывать, прибра́сывать;

1, 2 см. прыкі́даць;

3. (бросая, прибавлять) прибра́сывать, прики́дывать;

4. (прибавлять) прики́дывать, набавля́ть;

5. (приблизительно определять, рассчитывать) прики́дывать;

3-5 см. прыкі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да прыкі́даць.

2. Незак. да прыкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.

1. Прыблізна злічыць, вызначыць што-н. (разм.).

П. на калькулятары.

2. што і чаго. Дабавіць.

Прыкінь сто рублёў.

|| незак. прыкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыкі́дка, -і, ДМ -дцы, ж. і прыкі́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прибра́сывать несов., разг.

1. (бросая, положить вплотную) прыкіда́ць, прыкі́дваць;

2. (прибавлять) прыкіда́ць, прыкі́дваць; падкіда́ць, падкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прики́дывать несов.

1. разг. прыкіда́ць, прыкі́дваць; см. прикида́ть;

2. в разн. знач. прыкіда́ць, прыкі́дваць; см. прики́нуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыкідваць — прыкі́даць, прыкінуць і прыкідвацца — прыкінуцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примётывать​II несов., обл. прыкіда́ць, прыкі́дваць, падкіда́ць, падкі́дваць; см. примета́ть​III.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкінуцца.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пападацца, трапляцца паміж кім‑, чым‑н.; пракідацца. Праўда, зямля там не дужа добрая — ёсць пырнік, свірэпка, растуць васількі, дзе-нідзе прыкідваецца і шча[ўе]. Гроднеў.

3. Зал. да прыкідваць.

•••

Прыкідвацца авечкай — выдаваць сябе за някемлівага, дурнаватага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́дванне ср.

1. прикрыва́ние, прибра́сывание;

2. прики́дывание, прики́дка ж., прибра́сывание;

1, 2 см. прыкі́дваць 1, 2;

3. представле́ние, разы́грывание; см. прыкі́двацца 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)