прыку́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыку́плены |
прыку́пленая |
прыку́пленае |
прыку́пленыя |
| Р. |
прыку́пленага |
прыку́пленай прыку́пленае |
прыку́пленага |
прыку́пленых |
| Д. |
прыку́пленаму |
прыку́пленай |
прыку́пленаму |
прыку́пленым |
| В. |
прыку́плены (неадуш.) прыку́пленага (адуш.) |
прыку́пленую |
прыку́пленае |
прыку́пленыя (неадуш.) прыку́пленых (адуш.) |
| Т. |
прыку́пленым |
прыку́пленай прыку́пленаю |
прыку́пленым |
прыку́пленымі |
| М. |
прыку́пленым |
прыку́пленай |
прыку́пленым |
прыку́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыку́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыку́плены |
прыку́пленая |
прыку́пленае |
прыку́пленыя |
| Р. |
прыку́пленага |
прыку́пленай прыку́пленае |
прыку́пленага |
прыку́пленых |
| Д. |
прыку́пленаму |
прыку́пленай |
прыку́пленаму |
прыку́пленым |
| В. |
прыку́плены (неадуш.) прыку́пленага (адуш.) |
прыку́пленую |
прыку́пленае |
прыку́пленыя (неадуш.) прыку́пленых (адуш.) |
| Т. |
прыку́пленым |
прыку́пленай прыку́пленаю |
прыку́пленым |
прыку́пленымі |
| М. |
прыку́пленым |
прыку́пленай |
прыку́пленым |
прыку́пленых |
Кароткая форма: прыку́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыку́плены прику́пленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прику́пленный прыку́плены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкупны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які прыкупілі ў дадатак да чаго‑н.; прыкуплены. Прыкупная зямля.
2. Узяты ў прыкуп. Прыкупныя карты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)