прыкры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.

1. каго-што. Закрыць, накрыць.

П. чыгунок накрыўкай.

2. каго-што. Абараніць дзеяннямі войск.

П. з аўтаматаў хвост калоны.

3. перан., што. Схаваць, не выявіць.

П. сваё хваляванне.

4. што. Ліквідаваць, закрыць (разм.).

П. ларок.

|| незак. прыкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыкры́цце, -я, н. (да 2 і 3 знач.) і прыкрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкры́ю прыкры́ем
2-я ас. прыкры́еш прыкры́еце
3-я ас. прыкры́е прыкры́юць
Прошлы час
м. прыкры́ў прыкры́лі
ж. прыкры́ла
н. прыкры́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкры́й прыкры́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкры́ць сов., в разн. знач. прикры́ть;

снег ~ры́ў зямлю́ — снег прикры́л зе́млю;

п. сало́май — прикры́ть соло́мой;

п. свае́ недахо́пы — прикры́ть свои́ недоста́тки;

п. адступле́нне — прикры́ть отступле́ние;

п. магазі́н — прикры́ть магази́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкры́ць, ‑краю, ‑крыеш, ‑крые; зак., каго-што.

1. Злёгку, няшчыльна закрыць; накрыць. Маці вынесла ў тазе на балкон сала, масла і прыкрыла газетай. Даніленка. [Чалавек] раскурваў люльку, прыкрыў вялікім пальцам тытунь і дробна пацягваў з цыбука. Чорны. «Спі, малы мой», — шапнуў бацька і прыкрыў сына коўдрай. Кулакоўскі.

2. Засланіць, загарадзіць сабой або чым‑н. Цямнела, вячэрнюю зару прыкрылі хмурынкі, дзе-нідзе ў нізінах на лузе ўсплылі сівыя пасмы. Хадкевіч. [Маці] кідалася, каб падставіць сябе пад бізун, прыкрыць сына. Новікаў.

3. Абараніць ваеннымі дзеяннямі. Батарэя, дзе быў Прыбыткоўскі, аставалася на месцы прыкрыць адыход свае часці. Чорны. Пасля нядаўняга пераходу шашы, калі ім давялося прыкрыць рэшткі іх групы, .. [Сотнікаў і Рыбак] неяк паволі зблізіліся і ўсе апошнія цяжкія дні трымаліся разам. Быкаў.

4. перан. Схаваць, не выявіць, не даць распазнаць. [Аўдоля] гаварыла мацней як звычайна, хацела гэтым прыкрыць сваё хваляванне. Крапіва. — Гатоў пабажыцца, аб заклад пабіцца, — пачаў сыпаць Лабановіч словамі, узяўшы жартлівы тон, каб жартамі прыкрыць тое, што ішло ад самага сэрца. Колас. // Схаваць, пакрыць што‑н. нядобрае, заганнае. Прыкрыць сваю віну. □ Ворагі савецкіх рэспублік імкнуліся прыкрыць інтэрвенцыю гучнымі фразамі аб нацыянальнай свабодзе, аб абароне правоў маладых народаў. «Полымя».

5. перан. Разм. Спыніць, закрыць. Што ж да яго, да Андрэя, дык сувенірна-ювелірна-галантарэйную прамысловасць можна зусім прыкрыць. Мехаў. Але ўлада прыкрыла нэпманаў, і Леўка застаўся пры адным сваім інтарэсе з мянушкай каравачніка. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкры́ты в разн. знач. прикры́тый; см. прыкры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заплю́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; -шчаны; зак., што.

Прыкрыць павекамі, зажмурыць (вочы).

З. вочы.

|| незак. заплю́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыплю́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Прыкрыць павекамі (вока, вочы).

П. вока.

|| незак. прыплю́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыжму́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Жмурачыся, прыкрыць павекамі (вочы).

П. правае вока.

|| незак. прыжму́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкрыва́ць несов., в разн. знач. прикрыва́ть; см. прыкры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкры́цце ср., в разн. знач. прикры́тие; см. прыкры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)