прыко́чваць гл. прыкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыко́чваю прыко́чваем
2-я ас. прыко́чваеш прыко́чваеце
3-я ас. прыко́чвае прыко́чваюць
Прошлы час
м. прыко́чваў прыко́чвалі
ж. прыко́чвала
н. прыко́чвала
Загадны лад
2-я ас. прыко́чвай прыко́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыко́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыко́чваць несов. прика́тывать; см. прыкаці́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкаціць ​1.

прыко́чваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкаціць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкаці́ць, -ачу́, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак.

1. што. Коцячы, даставіць.

П. бервяно.

2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана; разм.).

Прыкаціў дарагі госць.

|| незак. прыко́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́чванне ср. прика́тывание; см. прыко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыкочваць ​1 — прыкаціць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкаціцца.

2. Зал. да прыкочваць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́чвацца несов., возвр., страд. прика́тываться; см. прыкаці́цца, прыко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прика́тывать​II несов.

1. прыко́чваць;

2. (приезжать) разг. прыязджа́ць; см. прикати́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)