прыко́пваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыко́пваю прыко́пваем
2-я ас. прыко́пваеш прыко́пваеце
3-я ас. прыко́пвае прыко́пваюць
Прошлы час
м. прыко́пваў прыко́пвалі
ж. прыко́пвала
н. прыко́пвала
Загадны лад
2-я ас. прыко́пвай прыко́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыко́пваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыко́пваць несов.

1. (присыпать землёй) прика́пывать;

2. (копая, прибавлять) подка́пывать;

1, 2 см. прыкапа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прика́пывать несов., сад. прыко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкопваць — прыкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкопваць — прыкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́пванне ср.

1. прика́пывание;

2. подка́пывание;

1, 2 см. прыко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)