прыкме́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкме́чуся |
прыкме́цімся |
| 2-я ас. |
прыкме́цішся |
прыкме́ціцеся |
| 3-я ас. |
прыкме́ціцца |
прыкме́цяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыкме́ціўся |
прыкме́ціліся |
| ж. |
прыкме́цілася |
| н. |
прыкме́цілася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыкме́ціўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкме́ціцца, ‑мечуся, ‑мецішся, ‑меціцца; зак.
Разм. Кінуцца ў вочы, заўважыцца. Добра, што прыкмецілася хоць восень.. Вясны .. [Мікіта Мінавіч] амаль што не прыкмячаў, лета таксама быццам абмінула яго. Кулакоўскі. // Запомніцца, застацца ў памяці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкмяча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкмеціцца.
2. Зал. да прыкмячаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)