прыкляпа́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыкляпа́ецца |
прыкляпа́юцца прыкле́плюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыкляпа́ўся |
прыкляпа́ліся |
| ж. |
прыкляпа́лася |
| н. |
прыкляпа́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкляпа́цца сов. приклепа́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкляпа́цца, ‑аецца і ‑клеплецца; зак.
Прымацавацца пры дапамозе клёпкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приклепа́ться прыкляпа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыклёпвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыкляпацца.
2. Зал. да прыклёпваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыклёпванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыклёпваць — прыкляпаць і прыклёпвацца — прыкляпацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)