прыкаці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкачу́ся прыко́цімся
2-я ас. прыко́цішся прыко́ціцеся
3-я ас. прыко́ціцца прыко́цяцца
Прошлы час
м. прыкаці́ўся прыкаці́ліся
ж. прыкаці́лася
н. прыкаці́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкаці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкаці́цца сов. прикати́ться;

мяч ~ці́ўся да ног — мяч прикати́лся к нога́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкаці́цца, ‑качуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Коцячыся, наблізіцца да каго‑, чаго‑н., папасці куды‑н. Мяч прыкаціўся да вады. □ — А прыкоціцца той клубок проста да сонцавай маткі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прикати́ться прыкаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыко́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыкаціцца.

2. Зал. да прыкочваць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́чвацца несов., возвр., страд. прика́тываться; см. прыкаці́цца, прыко́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)