прызнава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызнава́ны прызнава́ная прызнава́нае прызнава́ныя
Р. прызнава́нага прызнава́най
прызнава́нае		 прызнава́нага прызнава́ных
Д. прызнава́наму прызнава́най прызнава́наму прызнава́ным
В. прызнава́ны (неадуш.)
прызнава́нага (адуш.)		 прызнава́ную прызнава́нае прызнава́ныя (неадуш.)
прызнава́ных (адуш.)
Т. прызнава́ным прызнава́най
прызнава́наю		 прызнава́ным прызнава́нымі
М. прызнава́ным прызнава́най прызнава́ным прызнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прызнава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прызнава́ны прызнава́ная прызнава́нае прызнава́ныя
Р. прызнава́нага прызнава́най
прызнава́нае		 прызнава́нага прызнава́ных
Д. прызнава́наму прызнава́най прызнава́наму прызнава́ным
В. прызнава́ны (неадуш.)
прызнава́нага (адуш.)		 прызнава́ную прызнава́нае прызнава́ныя (неадуш.)
прызнава́ных (адуш.)
Т. прызнава́ным прызнава́най
прызнава́наю		 прызнава́ным прызнава́нымі
М. прызнава́ным прызнава́най прызнава́ным прызнава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)