прызабыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прызабыва́ю |
прызабыва́ем |
| 2-я ас. |
прызабыва́еш |
прызабыва́еце |
| 3-я ас. |
прызабыва́е |
прызабыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прызабыва́ў |
прызабыва́лі |
| ж. |
прызабыва́ла |
| н. |
прызабыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прызабыва́й |
прызабыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
прызабыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прызабыва́ць несов., разг. подзабыва́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прызабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прызабыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подзабыва́ть несов., разг. прызабыва́ць, прызабыва́цца, (тро́хі) забыва́ць, (тро́хі) забыва́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)