прыжыўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыжыўля́ю прыжыўля́ем
2-я ас. прыжыўля́еш прыжыўля́еце
3-я ас. прыжыўля́е прыжыўля́юць
Прошлы час
м. прыжыўля́ў прыжыўля́лі
ж. прыжыўля́ла
н. прыжыўля́ла
Загадны лад
2-я ас. прыжыўля́й прыжыўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыжыўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжыўля́ць несов. приживля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прыжывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыві́ць, -ыўлю́, -ы́віш, -ы́віць; -ы́ўлены; зак., што.

Далучыўшы, даць прырасці, зрасціся.

П. перасаджаны орган.

П. галінку.

|| незак. прыжыўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прыжыўле́нне, -я, н.

П. тканак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приживля́ть несов. прыжыўля́ць; (приращивать) прыро́шчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыўля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыжывіцца.

2. Зал. да прыжыўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыжыўляць — прыжывіць і стан паводле знач. дзеясл. прыжыўляцца — прыжывіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)