прыжы́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыжы́ўлены |
прыжы́ўленая |
прыжы́ўленае |
прыжы́ўленыя |
| Р. |
прыжы́ўленага |
прыжы́ўленай прыжы́ўленае |
прыжы́ўленага |
прыжы́ўленых |
| Д. |
прыжы́ўленаму |
прыжы́ўленай |
прыжы́ўленаму |
прыжы́ўленым |
| В. |
прыжы́ўлены (неадуш.) прыжы́ўленага (адуш.) |
прыжы́ўленую |
прыжы́ўленае |
прыжы́ўленыя (неадуш.) прыжы́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленай прыжы́ўленаю |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленымі |
| М. |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленай |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыжы́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыжы́ўлены |
прыжы́ўленая |
прыжы́ўленае |
прыжы́ўленыя |
| Р. |
прыжы́ўленага |
прыжы́ўленай прыжы́ўленае |
прыжы́ўленага |
прыжы́ўленых |
| Д. |
прыжы́ўленаму |
прыжы́ўленай |
прыжы́ўленаму |
прыжы́ўленым |
| В. |
прыжы́ўлены (неадуш.) прыжы́ўленага (адуш.) |
прыжы́ўленую |
прыжы́ўленае |
прыжы́ўленыя (неадуш.) прыжы́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленай прыжы́ўленаю |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленымі |
| М. |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленай |
прыжы́ўленым |
прыжы́ўленых |
Кароткая форма: прыжы́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыжы́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыжывіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прижи́влённый прыжы́ўлены; прыро́шчаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)