прыжыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыжыва́ю прыжыва́ем
2-я ас. прыжыва́еш прыжыва́еце
3-я ас. прыжыва́е прыжыва́юць
Прошлы час
м. прыжыва́ў прыжыва́лі
ж. прыжыва́ла
н. прыжыва́ла
Загадны лад
2-я ас. прыжыва́й прыжыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыжыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжыва́ць несов.

1. прижива́ть;

2. (о растениях) прижива́ться, принима́ться; (прирастать) приживля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыжыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ы́ты; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыняцца, укараніцца.

Саджанцы добра прыжылі на новым месцы.

2. каго (што). Нарадзіць, даць жыццё дзіцяці (ад пазашлюбнай сувязі).

П. дзіця з кім-н.

|| незак. прыжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прижива́ть несов., разг. прыжыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыжыцца.

2. Зал. да прыжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приживля́ться

1. прыжыва́ць, прыжыва́цца; (прирастать) прыраста́ць; (срастаться) зраста́цца;

2. страд. прыжыўля́цца; прыро́шчвацца; см. приживля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижива́ться несов.

1. прыжыва́цца; (осваиваться) асво́йвацца; (привыкать) прывыка́ць;

2. (о растениях) прыжыва́ць, прыжыва́цца; (приниматься) прыма́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)