прыжму́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыжму́рваюся прыжму́рваемся
2-я ас. прыжму́рваешся прыжму́рваецеся
3-я ас. прыжму́рваецца прыжму́рваюцца
Прошлы час
м. прыжму́рваўся прыжму́рваліся
ж. прыжму́рвалася
н. прыжму́рвалася
Загадны лад
2-я ас. прыжму́рвайся прыжму́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыжму́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжму́рвацца несов., возвр., страд. прижму́риваться, прищу́риваться; см. прыжму́рыцца, прыжму́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжму́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прыжмурыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжму́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Прыжмурыць вока або вочы.

П. ад яркага святла.

|| незак. прыжму́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прищу́риваться прыжму́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сощу́риваться возвр., страд. прыжму́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защу́риваться возвр., страд. зажму́рвацца, прыжму́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижму́риваться возвр., страд. прыжму́рвацца, прымру́жвацца, прыплю́шчвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжму́р, ‑у, м.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыжмурваць — прыжмурыць і стан паводле знач. дзеясл. прыжмурвацца — прыжмурыцца. [Паўлу] здалося, што ён ужо недзе сустракаў гэтага сівога, з хітраватым прыжмурам вачэй, дзеда. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыска́ліць у выразе прыска́ліць вочы (вока) ’прыжмурыцца’ (ТСБМ), прыска́льваць ’прыжмурваць’ (ТС), прыска́люватыся ’прыжмурвацца, нібы смеючыся ротам’ (драг., Нар. лекс.), прыска́ляный ’прыжмураны’ (Клім.). Гл. скаліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)