прыжму́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыжму́раны прыжму́раная прыжму́ранае прыжму́раныя
Р. прыжму́ранага прыжму́ранай
прыжму́ранае		 прыжму́ранага прыжму́раных
Д. прыжму́ранаму прыжму́ранай прыжму́ранаму прыжму́раным
В. прыжму́раны (неадуш.)
прыжму́ранага (адуш.)		 прыжму́раную прыжму́ранае прыжму́раныя (неадуш.)
прыжму́раных (адуш.)
Т. прыжму́раным прыжму́ранай
прыжму́ранаю		 прыжму́раным прыжму́ранымі
М. прыжму́раным прыжму́ранай прыжму́раным прыжму́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжму́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыжму́раны прыжму́раная прыжму́ранае прыжму́раныя
Р. прыжму́ранага прыжму́ранай
прыжму́ранае		 прыжму́ранага прыжму́раных
Д. прыжму́ранаму прыжму́ранай прыжму́ранаму прыжму́раным
В. прыжму́раны (неадуш.)
прыжму́ранага (адуш.)		 прыжму́раную прыжму́ранае прыжму́раныя (неадуш.)
прыжму́раных (адуш.)
Т. прыжму́раным прыжму́ранай
прыжму́ранаю		 прыжму́раным прыжму́ранымі
М. прыжму́раным прыжму́ранай прыжму́раным прыжму́раных

Кароткая форма: прыжму́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжму́раны прижму́ренный, прищу́ренный; см. прыжму́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжму́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыжмурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прищу́ренный прыжму́раны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сощу́ренный прыжму́раны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижму́ренный прыжму́раны, прымру́жаны, прыплю́шчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыска́ліць у выразе прыска́ліць вочы (вока) ’прыжмурыцца’ (ТСБМ), прыска́льваць ’прыжмурваць’ (ТС), прыска́люватыся ’прыжмурвацца, нібы смеючыся ротам’ (драг., Нар. лекс.), прыска́ляный ’прыжмураны’ (Клім.). Гл. скаліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Скалавокі, скалого́кый ‘прыжмураны, з прыжмуранымі вачыма’ (Клім.), скалоокі, скалеокі ‘тс’ (ТС). Да скаліць (вочы) ‘прыжмурваць’ (гл.). Укр. скалоо́кий ‘той, які мае бяльмо на воку’, да скалка ‘бяльмо’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Прымару́жыць, прымору́жыць ’прыжмурыць’, прімору́жыцца ’прыжмурыцца’ (жытк., Нар. словатв.; ТС), прымору́жаный ’прыжмураны’ (кобр., Жыв. сл.). Да мору́жыць ’жмурыць’ (ТС), гл. *мару́глы. На поўнагалосныя формы, параўн. рус. моро́говатый ’падслепаваты’, магчыма, паўплывалі запазычаныя з польск. мружыць, мружыцца (гл.), укр. примру́жити, примру́живати ’прыжмурыць ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)