прыду́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыду́шваю прыду́шваем
2-я ас. прыду́шваеш прыду́шваеце
3-я ас. прыду́швае прыду́шваюць
Прошлы час
м. прыду́шваў прыду́швалі
ж. прыду́швала
н. прыду́швала
Загадны лад
2-я ас. прыду́швай прыду́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыду́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыду́шваць несов. прида́вливать; см. прыдушы́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыдушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдушы́ць, -ушу́, -ўшыш, -ўшыць; -ўшаны; зак., каго (што).

Прыціснуўшы, задушыць.

П. кураня.

|| незак. прыду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыду́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прыдушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыду́швацца несов., страд. прида́вливаться; см. прыду́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прида́вливать несов.

1. прыду́шваць; (прижимать) прыціска́ць;

2. перен. прыгнята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)