прыду́мваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыду́мваю прыду́мваем
2-я ас. прыду́мваеш прыду́мваеце
3-я ас. прыду́мвае прыду́мваюць
Прошлы час
м. прыду́мваў прыду́мвалі
ж. прыду́мвала
н. прыду́мвала
Загадны лад
2-я ас. прыду́мвай прыду́мвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыду́мваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыду́мваць несов., см. прыдумля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыду́маць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Стварыць у думках, вынайсці, здагадацца што-н. зрабіць.

П. мелодыю.

П. адгаворку.

2. каго-што і з дадан. Выдумаць тое, чаго не было на самай справе.

Ты ўсё прыдумаў, гэтага там не было.

|| незак. прыдумля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і прыду́мваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приду́мывать несов. прыдумля́ць, прыду́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́мвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прыдумваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изобрета́ть несов. вынахо́дзіць; (придумывать) прыду́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

примышля́ть несов., книжн. прыдумля́ць, прыду́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдумваць — прыдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламбуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто любіць прыдумваць каламбуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)