прыдба́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыдба́ны прыдба́ная прыдба́нае прыдба́ныя
Р. прыдба́нага прыдба́най
прыдба́нае		 прыдба́нага прыдба́ных
Д. прыдба́наму прыдба́най прыдба́наму прыдба́ным
В. прыдба́ны (неадуш.)
прыдба́нага (адуш.)		 прыдба́ную прыдба́нае прыдба́ныя (неадуш.)
прыдба́ных (адуш.)
Т. прыдба́ным прыдба́най
прыдба́наю		 прыдба́ным прыдба́нымі
М. прыдба́ным прыдба́най прыдба́ным прыдба́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыдба́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыдба́ны прыдба́ная прыдба́нае прыдба́ныя
Р. прыдба́нага прыдба́най
прыдба́нае		 прыдба́нага прыдба́ных
Д. прыдба́наму прыдба́най прыдба́наму прыдба́ным
В. прыдба́ны (неадуш.)
прыдба́нага (адуш.)		 прыдба́ную прыдба́нае прыдба́ныя (неадуш.)
прыдба́ных (адуш.)
Т. прыдба́ным прыдба́най
прыдба́наю		 прыдба́ным прыдба́нымі
М. прыдба́ным прыдба́най прыдба́ным прыдба́ных

Кароткая форма: прыдба́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыдба́ны приобретённый; на́житый, нажито́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыдба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыдбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыдба́лы разг., см. прыдба́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажи́тый и нажито́й разг. нажы́ты; (приобретённый) набы́ты, прыдба́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыдба́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыдбаны, набыты. Густы водар гародаў і гумнаў быў свежы, можа, больш, як калі, і цешыў душу чалавек прыдбалым за лета багаццем. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приобретённый

1. набы́ты; прыдба́ны; (купленный) ку́плены;

2. (полученный) набы́ты;

3. здабы́ты; см. приобрести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пітаманы ’дамарослы, сваёй гадоўлі’ (Яруш.), пітыманный ’уласны, прыдбаны сваімі рукамі, працай’ (Мік.; Нас.; Нік. Очерки), пітсшспша ’самому, менавіта сабе’ (паўн.-усх., КЭС), смал. штампа ’менавіта’. З імітаваны з менай в > лі. Да нітавацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)