прыдба́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыдба́нне
Р. прыдба́ння
Д. прыдба́нню
В. прыдба́нне
Т. прыдба́ннем
М. прыдба́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыдба́нне ср. приобрете́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыдба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыдбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стяжа́ние здабыццё, -цця́ ср.; набыццё, -цця́ ср.; неоконч. здабыва́нне, -ння ср., набыва́нне, -ння ср.; прыдба́нне, -ння ср.; см. стяжа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приобрете́ние ср.

1. (действие) набыццё, -цця́ ср.; неоконч. набыва́нне, -ння ср.; прыдба́нне, -ння ср.; ку́пля, -лі ж.; неоконч. купля́нне, -ння ср.;

2. (то, что приобретено) набы́так, -тку м.; (достижение) здабы́так, -тку м.; (покупка) паку́пка, -кі ж.; (находка) знахо́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)