прыгу́бліваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгу́бліваю прыгу́бліваем
2-я ас. прыгу́бліваеш прыгу́бліваеце
3-я ас. прыгу́блівае прыгу́бліваюць
Прошлы час
м. прыгу́бліваў прыгу́блівалі
ж. прыгу́блівала
н. прыгу́блівала
Загадны лад
2-я ас. прыгу́блівай прыгу́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгу́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгу́бліваць несов. пригу́бливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыгу́біць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгу́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што, чаго і без дап.

Каштуючы што-н., толькі дакрануцца губамі.

Толькі прыгубіла і паставіла чарку.

|| незак. прыгу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пригу́бливать несов. прыгу́бліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)