прыгу́бліваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыгу́бліваю |
прыгу́бліваем |
| 2-я ас. |
прыгу́бліваеш |
прыгу́бліваеце |
| 3-я ас. |
прыгу́блівае |
прыгу́бліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыгу́бліваў |
прыгу́блівалі |
| ж. |
прыгу́блівала |
| н. |
прыгу́блівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыгу́блівай |
прыгу́блівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыгу́бліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыгу́бліваць несов. пригу́бливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыгу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыгу́біць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгу́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што, чаго і без дап.
Каштуючы што-н., толькі дакрануцца губамі.
Толькі прыгубіла і паставіла чарку.
|| незак. прыгу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пригу́бливать несов. прыгу́бліваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)