прыгрэ́бены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгрэ́бены прыгрэ́беная прыгрэ́бенае прыгрэ́беныя
Р. прыгрэ́бенага прыгрэ́бенай
прыгрэ́бенае		 прыгрэ́бенага прыгрэ́беных
Д. прыгрэ́бенаму прыгрэ́бенай прыгрэ́бенаму прыгрэ́беным
В. прыгрэ́бены (неадуш.)
прыгрэ́бенага (адуш.)		 прыгрэ́беную прыгрэ́бенае прыгрэ́беныя (неадуш.)
прыгрэ́беных (адуш.)
Т. прыгрэ́беным прыгрэ́бенай
прыгрэ́бенаю		 прыгрэ́беным прыгрэ́бенымі
М. прыгрэ́беным прыгрэ́бенай прыгрэ́беным прыгрэ́беных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгрэ́бены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыгрэ́бены прыгрэ́беная прыгрэ́бенае прыгрэ́беныя
Р. прыгрэ́бенага прыгрэ́бенай
прыгрэ́бенае		 прыгрэ́бенага прыгрэ́беных
Д. прыгрэ́бенаму прыгрэ́бенай прыгрэ́бенаму прыгрэ́беным
В. прыгрэ́бены (неадуш.)
прыгрэ́бенага (адуш.)		 прыгрэ́беную прыгрэ́бенае прыгрэ́беныя (неадуш.)
прыгрэ́беных (адуш.)
Т. прыгрэ́беным прыгрэ́бенай
прыгрэ́бенаю		 прыгрэ́беным прыгрэ́бенымі
М. прыгрэ́беным прыгрэ́бенай прыгрэ́беным прыгрэ́беных

Кароткая форма: прыгрэ́бена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгрэ́бены

1. пригребённый;

2. прикры́тый;

1, 2 см. прыгрэ́бці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пригребённый прыгрэ́бены; прыго́рнуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)