прыго́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыго́рнуты прыго́рнутая прыго́рнутае прыго́рнутыя
Р. прыго́рнутага прыго́рнутай
прыго́рнутае		 прыго́рнутага прыго́рнутых
Д. прыго́рнутаму прыго́рнутай прыго́рнутаму прыго́рнутым
В. прыго́рнуты (неадуш.)
прыго́рнутага (адуш.)		 прыго́рнутую прыго́рнутае прыго́рнутыя (неадуш.)
прыго́рнутых (адуш.)
Т. прыго́рнутым прыго́рнутай
прыго́рнутаю		 прыго́рнутым прыго́рнутымі
М. прыго́рнутым прыго́рнутай прыго́рнутым прыго́рнутых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыго́рнуты прыго́рнутая прыго́рнутае прыго́рнутыя
Р. прыго́рнутага прыго́рнутай
прыго́рнутае		 прыго́рнутага прыго́рнутых
Д. прыго́рнутаму прыго́рнутай прыго́рнутаму прыго́рнутым
В. прыго́рнуты (неадуш.)
прыго́рнутага (адуш.)		 прыго́рнутую прыго́рнутае прыго́рнутыя (неадуш.)
прыго́рнутых (адуш.)
Т. прыго́рнутым прыго́рнутай
прыго́рнутаю		 прыго́рнутым прыго́рнутымі
М. прыго́рнутым прыго́рнутай прыго́рнутым прыго́рнутых

Кароткая форма: прыго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыго́рнуты

1. пригребённый;

2. прижа́тый (к груди́), прила́сканный;

3. прила́сканный;

4. перен., разг. загребённый;

1-4 см. прыгарну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прыгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пригребённый прыгрэ́бены; прыго́рнуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)