прыго́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыго́нены |
прыго́неная |
прыго́ненае |
прыго́неныя |
| Р. |
прыго́ненага |
прыго́ненай прыго́ненае |
прыго́ненага |
прыго́неных |
| Д. |
прыго́ненаму |
прыго́ненай |
прыго́ненаму |
прыго́неным |
| В. |
прыго́нены (неадуш.) прыго́ненага (адуш.) |
прыго́неную |
прыго́ненае |
прыго́неныя (неадуш.) прыго́неных (адуш.) |
| Т. |
прыго́неным |
прыго́ненай прыго́ненаю |
прыго́неным |
прыго́ненымі |
| М. |
прыго́неным |
прыго́ненай |
прыго́неным |
прыго́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыго́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыго́нены |
прыго́неная |
прыго́ненае |
прыго́неныя |
| Р. |
прыго́ненага |
прыго́ненай прыго́ненае |
прыго́ненага |
прыго́неных |
| Д. |
прыго́ненаму |
прыго́ненай |
прыго́ненаму |
прыго́неным |
| В. |
прыго́нены (неадуш.) прыго́ненага (адуш.) |
прыго́неную |
прыго́ненае |
прыго́неныя (неадуш.) прыго́неных (адуш.) |
| Т. |
прыго́неным |
прыго́ненай прыго́ненаю |
прыго́неным |
прыго́ненымі |
| М. |
прыго́неным |
прыго́ненай |
прыго́неным |
прыго́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)