прыго́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыго́жу |
прыго́жым |
| 2-я ас. |
прыго́жыш |
прыго́жыце |
| 3-я ас. |
прыго́жыць |
прыго́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыго́жыў |
прыго́жылі |
| ж. |
прыго́жыла |
| н. |
прыго́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыго́ж |
прыго́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыго́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыго́жыць несов. украша́ть, кра́сить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыго́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго-што.
Упрыгожваць. Жыццё прыгожае?.. Не толькі!.. Жыццё прыгожыць трэба ўмець: У абрусы заткаць вясёлкі, Як сонцы, хлебніцы займець. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)