прыглу́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыглу́шваю прыглу́шваем
2-я ас. прыглу́шваеш прыглу́шваеце
3-я ас. прыглу́швае прыглу́шваюць
Прошлы час
м. прыглу́шваў прыглу́швалі
ж. прыглу́швала
н. прыглу́швала
Загадны лад
2-я ас. прыглу́швай прыглу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыглу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыглу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыглушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыглушы́ць, -ушу́, -ўшыш, -ўшыць; -ўшаны; зак.

Зрабіць менш чутным, гучным, некалькі заглушыць (у 2—4 знач.).

П. матор.

|| незак. прыглуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыглу́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыглу́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыглушыцца.

2. Зал. да прыглушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скра́дывать несов.

1. (красть) уст., прост. скра́дваць, кра́сці;

2. (делать незаметным) скра́дваць, хава́ць; (о размере, форме и т. п. — обычно) прыхо́ўваць; (делать неслышным — обычно) прыглуша́ць, прыглу́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)